Commis­sie­bij­drage Raads­brief Uitvoe­rings­pro­gramma inclu­sieve arbeids­markt

De afgelopen 50 jaar is de arbeidsdiscriminatie, ondanks alle diversiteits- en inclusietrainingen, in Nederland toegenomen. Het is fijn dat het college met zoveel nota’s, aanpakken en pacten aan de slag is om die toename een halt toe te roepen en hopelijk te verlagen. De zorgen worden gevoeld. En ook de grote hoeveelheid onderzoeken over hoe inclusief we zelf zijn is onmisbaar. We sluiten ons aan bij de punten van de PvdA en Student & Starter over de uitbreiding van de doelgroepen die met arbeidsdiscriminatie te maken hebben.

Maar, het verdrietige feit is dat de wetenschap op dit moment nog niet goed weet welke interventies het beste werken en daardoor het lastig is resultaten te boeken. Een onderzoeker in de Washington Post omschreef laatst treffend: 'We hebben weinig bewijs voor wat werkt. We zijn bezig een pandemie van discriminatie, racisme en religieuze onverdraagzaamheid te bestrijden met medicijnen die nog niet getest zijn.’ Ook uit onderzoek van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid bleek dit. Ze testten drie interventiestrategien om arbeidsdiscriminatie bij werving en selectie te verkleinen, maar zagen geen verandering.

Dit is geen leuke constatering, maar wel een onmisbare fase in het groeiproces van onze samenleving. En! We moeten absoluut niet stil staan en afwachten.

Maar wat ik de wethouder wel zou willen vragen is om het volgende. Kan zij naast alle lopende en geplande onderzoeken naar het in kaart brengen van de problemen, toezeggen om in de nieuwe aanpak inclusie (2023) en de beleidsnota arbeidsmarkt (Q2 2024) ook op te nemen dat we meer gaan onderzoeken en aansluiten bij bestaand onderzoek, dat kijkt naar welke oplossingen het beste werken?

Graag eindig ik met een citaat van Prof. Dr. Robert Dur, hoogleraar Economie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, onderzoeker naar arbeidsmarkt en gedrag:

‘Om echt meters te maken en arbeidsmarktdiscriminatie serieus te lijf te gaan, zullen we fors moeten opschalen: grotere veldexperimenten, ook bij werkgevers die niet vooraan staan om mee te doen, en met interventies die krachtiger zijn. Alleen op die manier hebben we kans dat we echt een stap vooruitzetten naar een arbeidsmarkt waar je achternaam er niet toe doet.’