Commis­sie­bij­drage Beleidsnota Utrecht Circulair 2030

Voorzitter, op de ingeslagen weg in deze beleidsnota heeft de Partij voor de Dieren inhoudelijk niet zoveel te zeggen. Gemaakte keuzes lijken logisch. Wel vinden we dat deze nota nog altijd aanstuurt om op meer economie en concurrentiepositie behouden. Dat vinden wij ingewikkeld (want ook meer circulaire economie betekent nog altijd meer economie en meer grondstoffen).

We vinden doelen niet altijd navolgbaar en controleerbaar. Beter gezegd: zoals een gemiddelde Nederlander leeft, zijn er voor ons allemaal vier aardbollen aan grondstoffen nodig, gaan wij met deze beleidsnota echt uitkomen op minder wat het Utrechtse aandeel betreft en komen we dichter in de de buurt van het ecologisch plafond bekend van donut economie ?

Pijnpunt van deze nota is natuurlijk dat er onvoldoende geld is. Van de 15 miljoen die nodig is tot 2030, is maar de helft gedekt. De rest moet uit subsidies komen. Wat ik hier echt interessant vindt: hoe worden doelen en ambities geprioriteerd als daadwerkelijk niet al het nodige budget binnenkomt? En wat is de rol van de raad hier bij de prioritering?

Vier inhoudelijke punten dan:

• Het raadsvoorstel benoemt de Effectdoelstelling: “We gebruiken in 2030 maximaal de helft aan nieuwe, niet-hernieuwbare grondstoffen”. Over deze verwoording moest ik nadenken. Waarom toevoeging: niet-hernieuwbaar? Je wil toch sturen op sowieso maar de helft aan nieuw, of ze nu wel of niet hernieuwbaar zijn?

• Mijn fractie is voorstander van langere afschrijftermijn bij circulair bouwen, want circulair is duurzaam en gaat langer mee. We zien dit ook terug in de beleidsnota (pag 26), maar wordt dit wel nog onderzocht. Waarom niet gewoon voortvarend mee aan de slag en hier concreet benoemen?

• Voedsel: zoveel winst op te halen dan concentreren op verspilling alleen. Want zoveel meer grondstoffen in vlees dan in plantaardig. In de beleidsnota zien we op pagina 17 een stuk tekst, waarbij het woord plantaardig wel heel opvallend wordt vermeden. Waarom? En sturen op kringlooplandbouw en ook minder dieren (in Utrecht 20 bedrijven met 1557 runderen) lijkt ook een goed idee.

• De gemeente geeft veel het goede voorbeeld, maar zijn we wel streng genoeg naar bedrijven? We zien heel veel woorden als stimuleren, in gesprek gaan en mogelijk maken. Is wethouder bereid om ook aanpakken en soms ook verplichten toe te voegen aan het instrumentarium, waar dat kan? Bijvoorbeeld door te eisen en te weigeren als bedrijven zich vestigen.

En dit laatste punt brengt me tot mijn slotopmerking: we vragen ons wel af hoe voortvarend dit allemaal uitgevoerd gaat worden. Inzameling va GFE in de hele stad is een goed voorbeeld: als zoiets nog steeds niet geregeld is, hoe krijgen we dan wel alles in deze beleidsnota geregeld? Hoe stelt de wethouder ons gerust?