Commis­sie­bij­drage biomas­sa­cen­trale

Commissie Stad en Ruimte ter bespreking van Biomassacentrale in Utrecht

Inleiding

85.000 ton aan hout per jaar dat verstookt gaat worden…

13.000 vrachtauto’s per jaar die dit gaan vervoeren. Dat zijn 35 vrachtauto’s per dag die naar deze centrale gaan rijden.

En er zijn nu al 13 centrales in Nederland die biomassa verstoken, en er staan er ook nog meerdere op stapel. België en Duitsland nog even buiten beschouwing gelaten. En al deze biomassacentrales gaan echt allemaal snoeihout uit dezelfde Nederlandse bossen halen… Hoezo denken we dat we zoveel onschuldig snoeihout kunnen verzamelen om al deze centrales, altijd het hele jaar door te laten branden?

Het is gewoon geen geloofwaardig verhaal dat deze biomassacentrale geen effect gaat hebben op de biodiversiteit, zowel in Nederland alsook in andere delen van de wereld. En dat is en blijft ons grootste bezwaar tegen deze biomassacentrale. Het verhaal van Eneco voelt eigenlijk gewoon te goed om waar te kunnen zijn. Het lijkt een soort mooi sprookje, maar dan zonder happy end.

Op dit moment lijkt het met de “juiste” manier van rekenen dat deze centrale op korte termijn misschien een duurzame keuze voor onze stad. Het voelt misschien groen, maar op de lange termijn gaat onze wereldwijde biodiversiteit er door dit soort centrales er juist op achteruit.

Houtchips

En goed, laten we nog even verder inzoomen op die biomassa die gebruikt gaat worden, die houtchips:

De biomassa die Eneco wil gebruiken bestaat uit snoeihout en ander organisch afval. Maar liefst 20 procent van deze biomassa bestaat uit houtchips van hout dat nu nog achterblijft in de parken en bossen waar gesnoeid is. Daar vormt het voeding en beschutting voor het bodemleven, flora en fauna. Het leegschrapen van bossen door het weghalen van gesnoeide en dode takken en bladeren voor biomassa, zal leiden tot uitputting van de grond, gebrek aan schuilmogelijkheden voor dieren en verschraling van de biodiversiteit. De kleine hoeveelheid houtsnippers uit Nederlandse bossen met een dusdanig voedselrijke bodem dat biomassa oogst geen problemen voor de biodiversiteit oplevert, wordt al gebruikt (in bestaande biomassacentrales of als bijstook in kolencentrales). Als deze biomassa in Utrecht verbrand zou worden, dan zal er dus op andere plekken andere biomassa aangevoerd moeten worden, met alle milieu- en natuurgevolgen van dien.

Wij blijven dus bij de conclusie: Het oogsten van hout is, zeker op langere termijn, zeer schadelijk voor de biodiversiteit in de bossen en de omgeving waar dit geoogst wordt.

Biomassa uit andere delen van de wereld

Niet voor niets besloot een meerderheid van de Tweede Kamer vorige maand dat de subsidie op biomassacentrales moest stoppen. Daarbij speelde mee dat de meeste biomassa afkomstig is uit bossen in Europa en Noord-Amerika, waarbij het vaak niet duidelijk is of die bossen wel duurzaam worden beheerd.

Dat gevaar speelt zeker ook in Utrecht. Eneco beweert wel dat de biomassa die zij gaat verstoken afkomstig zal zijn van bossen binnen een straal van 100 kilometer van Utrecht. Daar zou in de komende jaren voldoende hout beschikbaar moeten zijn voor Utrecht. Tegelijkertijd constateren wij dat de biomassacentrales als paddenstoelen uit de grond schieten. Op diverse plekken in Nederland (Hengelo, Rotterdam, Delfzijl, Moerdijk, Sittard, Goor) draaien al biomassacentrales en daarnaast wordt biomassa bijgestookt in een aantal kolencentrales. Bovendien staan er op allerlei andere plekken in Nederland nog biomassacentrales in de planning, zoals in Ede, Zeist, Nijmegen en Rotterdam. Het kan helaas niet: In Nederland is nooit genoeg duurzame biomassa beschikbaar om al deze centrales van brandstof te voorzien.

Geen concrete afspraken

Verschillende experts, ook op de RIB spraken de verwachting uit dat de vraag naar duurzame en regionale biomassa de komende jaren het aanbod ver zal overstijgen en dat en ik citeer ‘Volgens verschillende experts, de prijs de komende jaren wel met een factor 10 kan toenemen. Het is dus zeker niet ondenkbaar dat Eneco, of een evt. nieuwe eigenaar de BWI, onder druk van de marktomstandigheden de acceptatiecriteria voor de te verstoken biomassa zal wijzigen.’ Einde citaat.

In de vergunningaanvraag van Eneco staat: “Mocht lokale biomassa schaars worden, dan zal een deel van de biomassa mogelijk geïmporteerd worden. Voor vers hout kan daarbij gedacht worden aan hout snippers uit de grensgebieden met Duitsland, de Baltische staten of zuidelijk Europa of in voorkomende gevallen uit Afrika, Zuid-Amerika of Noord-Amerika.”

Tevens moeten we er vanuit gaan dat Eneco voor de biomassa in haar centrale geen bomen gaat kappen of speciaal hiervoor gaat kweken. Maar de zekerheid dat dit in de toekomst niet zal veranderen hebben we niet. Op het moment dat er onvoldoende organisch afval is om de biomassacentrale draaiende te houden zal er op zoek gegaan worden naar andere ‘producten’. Een biomassacentrale stilleggen zal voor Eneco geen optie zijn, gezien dat te veel financiële risico’s met zich meebrengt. En goede afspraken zijn er dus niet.

Onze conclusie

Wat dan wel? Want dat hoor ik iedereen denken. We worden constant voor de keuze gezet om te kiezen voor deze biomassacentrale, want anders blijven we op gas zitten. Maar de Partij voor de Dieren maakt geen keuze tussen twee kwaden.

Onze visie is en blijft: we doen lange na niet voldoende aan energiebesparing binnen de gemeente Utrecht. Echt investeren in het energiezuiniger maken van gemeentelijke panden, huizen en tevens ook leefgewoontes van Utrechters staat in Utrecht in de kinderschoenen. Het maar blijven overlaten aan bedrijven en burgers zelf om dit te veranderen is niet voldoende. We hebben een overheid nodig die op z’n strepen gaat staan.

Daarnaast zitten we al weer jaren te wachten om van polder Rijnenburg een echt duurzaam energielandschap te maken. Initiatiefnemers vragen om een leidende rol vanuit het college, maar die blijft uit. Ondanks dat we weten dat investeren in zonne-en windenergie rendabeler is dan biomassa. Kom op, durf te gaan voor echte groene energie in plaats van te geloven in sprookjes.