Commis­sie­bij­drage Raads­brief Aanvul­lende infor­matie over stikstof voor vast­stelling bestem­mingsplan Ivoor­dreef

Moedeloos, voelen omwonenden van Ivoordreef zich. Mijn fractie is ook moedeloos van een slecht bouwplan dat hoe dan ook door de raad geduwd moet worden. Ik wil graag eerst ingaan op het proces en daarna de inhoud.

Proces
In de eerste week van het zomerreces van vorig jaar kregen we het bouwenvelop Ivoordreef. Weggemoffeld op een moment dat de raad niet actief is. Was dit een bewuste strategie? Toen mijn fractie de bouwenvelop agendeerde voor commissie bleek dat de plannen al te ver gevorderd waren om er iets aan te veranderen. En toen we onlangs tijdens een raadsinformatie van de gemeente wilden horen of er aanpassingen mogelijk waren, hoorden we een heel defensief ‘nee’. Ook omdat de plannen kennelijk nu al financieel nauwelijks haalbaar zijn, kan er niets aan veranderd worden. Ook omwonden voelen zich gepasseerd: gemeente en Bo-ex spreken over een goede participatie terwijl omwonenden zich niet gehoord voelen en de inspraak op het niveau wipkip was volgens hen.

De Partij voor de Dieren voelt zich in elk geval gechanteerd: als we iets veranderen aan het plan, kan het niet meer. Met als idee: raad, tekent u maar hier bij het kruisje. Nou, mijn fractie past daarvoor. We vragen ons af: wat is de waarde van een besluit over een bestemmingsplan, als duidelijk wordt dat de raad geen enkele andere keuze heeft dan precies instemmen met het plan zoals het voorligt? Graag een reactie.

Inhoud
Want, voorzitter, er gaat gebouwd worden in de stedelijke groenstructuur, en de bouwenvelop is vastgesteld na het vaststellen van de groenstructuur. Hoe kunnen zoveel oude en gezonde bomen, die van waarde zijn voor mens, dier, klimaat en luchtkwaliteit, zo over het hoofd gezien zijn? Zijn de bomen vergeten of doelbewust opgeofferd?

Uiteindelijk gaan 126 grote bomen plat. Bomen die van waarde zijn voor de biodiversiteit, die afkoeling bieden ten tijde van klimaatcrisis, en die een gezonde buffer zijn tussen de autorijke Einsteindreef en de flats. Onze vraag is: wanneer kwam de aanwezigheid van de bomen precies in zicht? En wie en wanneer heeft besloten dat het kappen van deze bomen een goed idee was?

Wij storen ons aan deze zin in de conclusie op pagina 42: “Daarnaast kan de openbare ruimte deels als onaantrekkelijk worden ervaren, en wordt de groene strook langs de Einsteindreef onvoldoende benut.” Ja, door mensen kennelijk. Is dit de kurk waar hele project op drijft? Op pagina 44 wordt dan wel gesteld dat deze bomen op top van kunnen zijn wat betreft klimaatadaptatie en ecologie. Inderdaad, wethouder, laat deze super waardevolle bomen met rust!

Het plant wringt: de zogenaamde onveiligheid in het gebied wordt opgelost door bomenkap en door sloop/nieuwbouw met behoorlijk dure koopwoningen. Wat heeft de buurt er nu precies aan dat de bomen verdwijnen voor koopwoningen die zij niet kunnen betalen? We kunnen ook zeggen: juist door de kap van de bomen wordt de wijk ongezonder: wat vindt de wethouder daarvan? Wat ook wringt: er zijn al bomen gekapt voor de sloop van de flat, terwijl het bestemmingsplan nog spreekt over een bestaande flat. Ook wringt: de bebouwing opschuiven, door bijvoorbeeld de Kasaidreef te betrekken, zou betekenen dat 2 woningen niet gerealiseerd kunnen worden, wat financieel niet kan, en waardoor het plan als een kaartenhuis ineenstort. Wat ook wringt: er komt een parkeergarage op maaiveld met een hoogte van 12 meter. Is dit plan nou een verrijking voor de buurt? Nee toch?

Tot slot stikstof. Nu de bouwvrijstelling buiten spel staat, zegt het college dat de uitstoot van stikstof tijdens de bouw omlaag kan door reductiemaatregelen. Vraag 1: kan het college garanderen dat deze oplossing rechter-bestendig is? Vraag 2: kunnen deze reductiemaatregelen toegepast worden op zoveel mogelijk, liefst alle bouwprojecten in Utrecht? Vraag 3: kunnen de berekeningen met de raad gedeeld worden? Vraag 4: nu stikstofreductie hier kan, deelt de wethouder ons oordeel dat er dus bij eerdere plannen dus niet genoeg is gedaan om de uitstoot tot een minimum te beperken?

Concluderend vragen wij de wethouder: Is zij gelukkig met het plan? Is zij bereid de bomen te sparen en de plannen aan te passen? Ons voorstel is, en ook daar hoor ik graag een reactie op: ga terug naar de tekentafel, behoud de bomen en ontwikkel hier dan voorlopig tijdelijke wonen, tussen de bomen, in plaats van er ram overheen.