Commis­sie­bij­drage Raads­voorstel Utrecht Circulair 2025

Eind 2020 sprak de raad over Utrecht Circulair 2030, dat was een document om –in woorden van het college- het basiskamp op orde te brengen. Het daaropvolgende document, Utrecht Circulair 2050, zou een versnelling betekenen van de circulaire ambities.

Het document dat we vandaag bespreken ligt in het verlengde van het in 2020 vastgestelde document, en ook van de RSU, met veel mooie woorden en zeker wel de juiste perspectieven, maar het wederom is verre van concreet en het lijkt mij ook geen versnelling maar eerder een herhaling van zetten. Moeten we nu alweer lezen over koffiedik waar oesterzwammen op kunnen groeien? En dat we plastic, metaal en drankkartons via nascheiding verwerken?

In 2020 is nog een motie van PvdD, S&S en CDA overgenomen om met concrete en controleerbare doelstellingen te komen. Die ontbreken nu, en het college zal meetbare circulaire doelstellingen in 2024 als onderdeel van de Beleidsnota Utrecht Circulair 2030 aan de raad voorleggen. Mijn vraag aan de wethouder: waarom niet nu al die concrete doelstellingen? En waarom nog een visiestuk – terwijl we er daar al een van hebben?

Het raadsvoorstel behelst ambities, prioriteiten en sectoren – en eerlijk gezegd vind ik het niet zo overzichtelijk, en snap ik ook niet goed hoe zij verband met elkaar houden. De romeinse nummering in het raadsvoorstel loopt niet goed door, en ik vind de samenhang maar warrig.

De visie Utrecht Circulair 2050 kiest voor 4 prioriteiten waar de meeste winst te halen is, en ondertussen moet heel Utrecht circulair worden. Hier ziet mijn fractie een spanning in.

Maar dat er gekozen wordt voor onder meer bouwen en voedsel als sector vindt mijn fractie dan wel weer goed. Maar wat gaat hier precies gebeuren? En het woord dij voedsel vakkundig vermeden wordt is ‘vlees'. Er is een veelvoud aan plantaardige grondstoffen nodig om tot dezelfde hoeveelheid vlees te komen., en dan zorgen landbouwdieren ook voor ongelooflijk veel uitstoot. Wij zien dus graag dat niet alleen de producerende kant van voedsel aan bod gaat komen in het vervolg maar zeker ook de consumerende kant. Kan wethouder toezegden dat de circulaire kant van eten aan bod komt, waarmee ik bedoel: de overgang naar plantaardig eten?

Een ander voorbeeld waar wij graag echt beleid en doelen zien, is afval. De ambitie afvalvrij onderschrijven wij volledig. Maar: hoe dan? We zijn nu al niet eens in staat om GFT in de hele gemeente op te halen bijvoorbeeld.

Een risico van Circulaire bedrijvigheid en ondernemerschap is natuurlijk wel dat er meer circulaire bedrijventerreinen nodig zijn. Want circulair heeft meer ruimte nodig, en dat gaat soms ook gepaard met overlast, maar die ruimte hebben we gewoon niet. De Partij voor de Dieren wil er niet meer bedrijventerreinen bij, óók geen circulaire. Hoe denk wethouder over het einde aan meer bedrijventerreinen?

In het raadsvoorstel lezen we “Het beoogde effect is een circulaire stad Utrecht die kan voorzien in de behoefte van de mens, zowel in het nu als in de toekomst, binnen de grenzen van de planeet.” Met dat laatste zijn we blij, want we hebben genoeg gepleit voor de Donut Economie (trouwens, zou de heer Verschuure inmiddels het boek al gelezen hebben, vraag ik me af?). Maar wat betekent dit nou echt? Blijven sturen op economische groei betekent dat we sowieso door de grenzen van de aarde gaan ook al is de economie circulair. Groene groei bestaat niet. Hoe denkt de wethouder hierover?

De overgang naar een circulaire economie kost geld. Het is goed dat de gemeente structureel geld reserveert, en inderdaad de passage over geld is summier, maar wij dagen college uit om uit te werken in het beleidsplan hoe de circulaire (of misschien juist wel de lineaire!) bedrijven hieraan kunnen bijdragen. Zij immers maken de winsten.

Al met al denken wij over deze visie: prima visie, waar je het moeilijk mee oneens kan zijn, maar deze visie was voor ons niet nodig geweest, we hebben liever een uitvoeringsplan met concrete doelen en manieren waarop.