Commis­sie­bij­drage Meerjaren Groen­pro­gramma

Er groeit van alles in Utrecht, het inwoneraantal, het aantal gebouwen, het aantal parkeerplaatsen, maar helaas niet de hoeveelheid groen. De hoeveelheid groen per inwoner neemt zelfs af (zo staat in het duurzaamheidsverslag 2015).

Dat het beleid van het college is niet in te zetten op het volume van groen in de stad, maar vooral op de verbinding naar het groen om de stad is volgens de Partij voor de Dieren een slechte keuze. Natuurlijk zijn we er niet tegen dat de groene gebieden rondom onze stad gekoesterd worden. Maar dat zou niet moeten betekenen dat de hoeveelheid groen in de stad geen aandacht behoeft. De inzet voor groen naast de stad is leuk, maar laten we groen in de stad niet vergeten.
Om maar met de deur in huis te vallen: Aan de drie doelstellingen uit het programma [beter groen in de stad; meer groen om de stad; en groene verbindingen naar het groen om de stad], moet nog een vierde doelstelling toegevoegd worden en dat is: meer groen in de bebouwde stad. In het groenstructuurplan waar dit programma op gebaseerd is staat namelijk ook dat er in 2030 meer en mooier groen in de stad aanwezig moet zijn. Erkent de wethouder deze noodzaak en kan hij toezeggen deze vierde doelstelling in het volgende meerjarengroenplan op te nemen??

Het onderhouden en vermeerderen van de hoeveelheid groen in de stad zal alleen maar meer van belang worden wanneer de stad groeit, omdat er dan steeds weer een afweging gemaakt zal moeten worden tussen groen en andere belangen. Kan de wethouder daarom ook toezeggen dat als het aantal inwoners en het aantal woningen in de stad groeit, hij zich ervoor in zal zetten de hoeveelheid groen, in bijvoorbeeld oppervlakte, aantal bomen, en verdeling over wijken en buurten, evenredig mee te laten groeien? Want dit is nu absoluut niet het geval!

Juist groen in de directe leefomgeving, bomen en groen op ooghoogte, zichtbaar vanaf bijvoorbeeld werkplek en woning, dragen bij aan gezondheid en welbevinden. De luchtzuiverende werking van bomen werkt niet op kilometers afstand, bomen nemen CO2 en fijnstof op uit hun directe omgeving. Dus niet altijd eerst tien minuten fietsen, maar ook groen in de directe omgeving.

In het MJGP wordt veel nadruk op bereikbaarheid gelegd. Dat roept bij de Partij voor de Dieren zorgen op: wordt er straks groen geld uitgegeven aan verbindingen, dus paden, wegen en bebording, in plaats van daadwerkelijk aan aanleg en onderhoud van bomen en planten? Graag een reactie van de wethouder.

Kwaliteit en bereikbaarheid lijken kernbegrippen in dit Meerjarengroenplan. Wij krijgen daarbij de indruk dat het plan vooral erg op recreatie van de mens gericht is. Ook dieren en ecologie moeten niet vergeten worden. Van de 48 pagina’s wordt er nu maar 1 pagina aan ecologie besteed (Groene Web). Dat is niet in verhouding. Kan de wethouder toezeggen om in het volgende Meerjarengroenplan nadrukkelijker aandacht te besteden aan het groenbeleid in relatie tot planten en dieren? [bijvoorbeeld biodiversiteit, waarde van stedelijk groen voor dieren als verblijfsplaats en voedsel, leefgebieden, ecologische verbindingen en barrières daarin zoals wegen en wijken. En wat de gemeente doet om samenhang tussen verschillende groene gebieden te verbeteren]

Dan tot slot het budget. Er is op de gemeentebegroting nog geen twee miljoen per jaar beschikbaar voor investeringen in groen. En daarvan slechts 10% gericht op ecologie. Dat blijkt niet genoeg om ook meer groen in de stad te houden. Zou de wethouder groen niet ook meer budget voor groenbeleid willen, zodat hij zijn belangrijke taak veel beter kan uitvoeren?