Commis­sie­bij­drage Ontwik­keling Smak­ke­laarsveld

Eigenlijk heb ik bij het vorige agendapunt de visie van de Partij voor de Dieren op de ontwikkelingen in het stationsgebied al laten horen. Juist na de in 2014 aangenomen motie ‘Een park op het Smakkelaarsveld’, is het zuur dat er nu een plan ligt voor een gigantisch gebouw op het Smakkelaarsveld. De motie vroeg immers niet om een park én een gebouw, maar enkel om een park.

Dit is waarom we vorig jaar tegen een scenario met een gebouw stemden. In lijn daarmee zijn we ook geen voorstander van het plan dat nu voorligt, het is ons te veel, te hoog te vol, en te stenig. Het Smakkelaarsveld was een van de weinige kansen om het toch al volgebouwde stationsgebied een klein beetje te vergroenen. Door in te stemmen met het gebouw laten we die kans liggen.

Er komt een parkje is het idee, maar bij de ambtelijke technische toelichting op dit voorstel begrepen we dat dit dusdanig klein wordt dat we eerder van een pleintje moeten spreken dan van een park. Precies waarvoor we al bang waren bij de scenario’s vorig jaar.

De woorden groen en park komen bovendien niet eens voor in de randvoorwaarden waarnaar nu in beslispunt 1 van het voorstel verwezen wordt. Onbegrijpelijk, want na aanname van motie 63 in 2014 zouden dit toch wel de belangrijkste randvoorwaarden moeten zijn, zo niet het uitgangspunt van het hele plan. Kan de wethouder toezeggen deze punten nog als randvoorwaarden op te nemen?